Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Hoe kun je ingrijpen bij geweld op straat?

  • Cor van Dam

    Het gebeurt te vaak dat er iemand op straat zwaar mishandeld wordt, terwijl iedereen angstig doorloopt. Terwijl er vaak mensen genoeg zijn om wèl in te kunnen grijpen.

    Als er iemand op straat of in de trein in elkaar wordt geslagen, kan niet iedereen in zijn eentje ingrijpen.

    Maar wel kunnen mensen dan ter plekke spontaan een burgerwacht vormen, om het slachtoffer te ontzetten. Zo'n team zou je een steun-team kunnen noemen.

    Ik denk dat het belangrijk is dat de overheid hierover uitgebreide voorlichting en trainingen geeft op tv en scholen. Voorzien van herkenbare slogans die op het crisis-moment gebruikt kunnen worden om direkt mensen bij elkaar te zoeken.

    En iedereen moet dan precies weten welke aanhoudingstechnieken gebruikt zullen worden en welke namen die technieken hebben. Uiteraard moeten dat technieken zijn waarbij er zo min mogelijk kans is op letsel. Omsingeling en verrassing zijn daarbij belangrijk. Als eerste moeten de handen van de dader vastgepakt worden, zodat hij geen wapen kan pakken.

    De dader kan vervolgens zonodig met schoenveters en broekriemen vastgebonden worden, in afwachting van de politie.

    Een onverwachts mes kun je zonodig afweren met een paraplu of koffertje, of door je jas rond je linkerhand te wikkelen. Je moet dan wel een getals-overmacht hebben van 8:1. Het is niet zonder risico, maar als niemand ingrijpt, zijn de risico's voor de samenleving uiteindelijk groter.

    Bij de tv-trainingen moet er ook worden ingegaan op gesprekstechniek en manieren om geweld te voorkomen.

    Bij een vuurwapen zijn de risico's om in te grijpen natuurlijk te groot. Dan moet je goed opletten vanachter een dekking en 112 bellen.

    Bij een gewapende beroving zonder geweld moet je ook niet direct ingrijpen. Maar je kunt dan wel onopvallend de dader volgen en zijn signalement en looprichting doorgeven aan de politie met je gsm.

    Een goede kennis van straatnamen en autotypes is daarbij belangrijk. En het helpt ook als iedereen af en toe eens oefent in het beknopt beschrijven van een signalement.

    Ook kun je met een moderne gsm stiekem foto's maken van de dader!

    Verder moet de identiteit van mensen die ingrijpen, onbekend blijven voor de dader. Want niemand zit erop te wachten om achteraf bedreigd te worden door de dader.

  • Hyperactief

    De dader kan vervolgens zonodig met schoenveters en broekriemen vastgebonden worden, in afwachting van de politie. Aldus : Cor van Dam.

    Wat betreft de kop van je topic is het antwoordt simpel, gewoon ingrijpen. Wat betreft het hierboven herhaalde stukje geef je gevaarlijke verkeerde informatie, waarom ??? Omdat je vervolgt zou kunnen worden voor wederrechterlijke vrijheidsberoving. Het toegepaste geweld door burgers moet evenredig zijn aan het geweld van de dader, en stoppen als het gevaar geweken is. Iemand zomaar vastbinden kan je duur komen te staan……. Groetjes v Hyperactief

  • Cor van Dam

    H.,

    Ik schreef: De dader kan… ZONODIG…vastgebonden worden.

    :-)

    Ik denk dat op dit gebied de wetgeving wel versoepeld moet worden in het voordeel van mensen die opkomen tegen zinloos geweld.

    Trouwens, als je al ziet dat een dader een mes heeft, moet je denk ik toch erg oppassen met ingrijpen. Waarschijnlijk is van een afstand naar hem roepen door veel mensen dan een betere strategie. Wel kan het goed zijn om hem onopvallend te volgen naderhand en zijn route door te geven aan de politie.

    Als de helpers snel wat wapens kunnen improviseren van takken of artikelen uit een nabijzijnde winkel of woonhuis, kan de situatie weer anders liggen. Je kunt bijvoorbeeld ergens aanbellen en vragen of je een stofzuigerstang mag lenen, en een bezem en een keukenstoel. Of een schop en een hark.

    Uiteraard moet elke vorm van geweld door helpers in verhouding staan met wat de dader heeft gedaan. Nooit als straf, maar alleen om meer geweld te voorkomen en de dader vast te houden. En vaak is bemiddeling of overtuiging natuurlijk een veel betere manier dan geweld.

  • Hyperactief

    H.,

    Ik schreef: De dader kan… ZONODIG…vastgebonden worden.

    :) Aldus : Cor van Dam.

    Dat had ik gelezen Cor, maar in de praktijk zo blijkt uit discussie's op het politieprikbord weten veel mensen niet tot hoever zij mogen gaan bij dit soort acties. Denk daarbij dan maar aan de discussie's van vermeende winkeldiefstal van Anja Joos die doodgeschopt werd. Achteraf bleek ze ook dat ze nog niet gestolen had.:(

    Ik denk dat op dit gebied de wetgeving wel versoepeld moet worden in het voordeel van mensen die opkomen tegen zinloos geweld. Aldus : Cor van Dam.

    De bestaande wetgeving voldoet, meer voorlichting van hoe te handelen en tot hoever iemand mag gaan is beter.

    Trouwens, als je al ziet dat een dader een mes heeft, moet je denk ik toch erg oppassen met ingrijpen. Waarschijnlijk is van een afstand naar hem roepen door veel mensen dan een betere strategie. Wel kan het goed zijn om hem onopvallend te volgen naderhand en zijn route door te geven aan de politie. Aldus : Cor van Dam.

    Je kan soms ook het mes afpakken, geen crisissituatie is hetzelfde en van te voren te voorspellen. Een roepende menigte de stofzuiger etc. etc. zie ik meer als een fantasieverhaal uit de Donald Duck. Groetjes v Hyperactief

  • Cor van Dam

    Hyper,

    Ik ben al eens met de stofzuigerstang naar buiten gehold om iemand te helpen. Was helaas erg nodig. Gelukkig heb ik niet hoeven slaan.

    Het van een afstand roepen naar een dader wordt trouwens ook door de politie geadviseerd, als je niet snel een sterk steun-team kunt vormen.

    Het lijkt me trouwens goed als de overheid de burgers zou oproepen om steekwerende, kevlar handschoenen en een meter heel dun, nylonkoord bij zich te dragen. Dan zal men eerder bereid zijn om een ander te hulp te schieten bij geweld. Deze handschoenen zijn ook te gebruiken voor EHBO.

    Om dezelfde reden zou het goed zijn als iedereen met een tas een klein rubber schild bij zich zou dragen van 15 x 30 x 0,5 cm met afgeronde hoeken en twee leren handvaten in het midden. Ook te gebruiken als zitkussentje op een muurtje en op de bagagedrager van een fiets.

    Ook hiertoe zou de overheid op kunnen roepen. Deze schildjes zouden ook snel beschikbaar moeten zijn in winkels en cafe's, achter de toonbank/bar. Met zo'n schildje zullen mensen zich veel moediger voelen om een ander te helpen.

    Deze maatregelen zijn natuurlijk in steden harder nodig dan in kleine dorpjes.

    Groeten.

  • Alkien

    Ik vind dit erg ver gezocht hoor. Nog even en we lopen allemaal in een harnas rond. Roepen van een afstand oké, kun je iets doen zonder zelf in gevaar te komen, ook gewoon doen. Maar uit de praktijk blijkt dat men er toch liever niets mee te maken heeft, kijk maar eens hoeveel mensen er staan te kijken als er iemand te water raakt. En pas de hulptroepen gaan bellen als de persoon in kwestie niet meer boven komt. (onlangs hier nog gebeurd).

    In plaats dat je dan in het water springt en iemand eruit haalt, welnee, waarom een nat pak krijgen.

    Ik vind de maatregel om allemaal met materiaal in je zak rond te gaan lopen veel te ver gaan, zo is iedereen bij voorbaat al bang om uberhaupt de straat op te gaan.

    Sorry, beetje ver gezocht dus. ;)

    Groet,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Helemaal mee eens Alkien, en voor Cor wat betreft de steden dat dit eerder nodig zou zijn het volgende. Ik woon in Amsterdam, en beslist niet in één of andere yuppenwijk, maar of het nu overdag s'avonds of s'nachts is, ik voel me totaal niet onveilig en ga geen wijk uit de weg. Goede communicatie en jezelf in groepen die het moeilijker hebben kunnen verplaatsen is het beste wapen is mijn ervaring. En heb diverse crisissituaties meegemaakt, en ga er geen één uit de weg… Groetjes v Hyperactief

  • smurfke

    Ik ga altijd met m,n pijl en boog over straat … nee cor , in zo,n wereld wil ik niet leven. Ik ga me van te voren geen voorstelling maken van wat er allemaal wel niet gebeuren kan. Als ik dat zou doen zou ik niet meer zijn wie ik ben . En hoe je kunt ingrijpen als er iets gebeurt, dat zie ik dan wel weer.